Πριν πάρετε την απόφαση να κατασκευάσετε πισίνα θα πρέπει αρχικά να ενημερωθείτε, για το τι συνεπάγεται αυτή η κατασκευή από πλευράς φορολογίας, το οποίο βέβαια είναι αντικείμενο λογιστή.

Από κατασκευαστικής πλευράς θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η πισίνα αποτελεί ένα αρκετά σύνθετο έργο που συνδυάζει οικοδομικές και μηχανολογικές γνώσεις, για τις οποίες θα προσπαθήσουμε να σας πληροφορήσουμε με όσο πιο απλά λόγια γίνεται.

1. Πισίνα από οπλισμένο σκυρόδεμα ή προκατασκευασμένη:

Η πρώτη απόφαση που πρέπει να πάρετε είναι αν θα προτιμήσετε τον κλασικό τρόπο κατασκευής από οπλισμένο σκυρόδεμα ή τη λύση της προκατασκευασμένης πισίνας. Η κάθε περίπτωση έχει τα υπέρ και τα κατά, όπως για παράδειγμα ότι στην πρώτη περίπτωση μπορείτε να επιλέξετε εσείς όποιο σχήμα και διαστάσεις πισίνας θέλετε, ενώ στη δεύτερη περίπτωση οι επιλογές είναι σαφώς πιο περιορισμένες. Από την άλλη, το κόστος και ο χρόνος κατασκευής της προκατασκευασμένης είναι αρκετά μικρότερα από την περίπτωση του συμβατικού τρόπου κατασκευής.

Στις πισίνες με συμβατική κατασκευή, όλες οι απαιτούμενες κατασκευές (φέροντας οργανισμός, περιμετρικό κανάλι, δεξαμενή υπερχείλισης, μηχανοστάσιο) γίνονται από οπλισμένο σκυρόδεμα με επί τόπου καλούπωμα και σκυροδέτηση, γεγονός που πολλές φορές οδηγεί σε κατασκευαστικές ατέλειες που έχουν επίπτωση στη στεγανότητα της πισίνας. Γι’ αυτό επιβάλλεται η σκυροδέτηση να γίνεται αν είναι δυνατό σε μια φάση, χωρίς αρμό διακοπής, ή αν αυτό δεν είναι εφικτό, να χρησιμοποιείται το ειδικό κορδόνι στεγάνοσης αρμών ή οποιοδήποτε άλλο μέσο κρίνεται τεχνικά επαρκές. Εννοείται ότι πρέπει να αποφεύγονται τα «τρυπόξυλα» και οποιαδήποτε άλλη κατασκευαστική ασυνέχεια. Η χρήση κατά τη σκυροδέτηση της απαιτούμενης ποσότητας στεγανοτικού μάζας σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή και η επιμελής συντήρηση του σκυροδέματος τις πρώτες μέρες μετά τη σκυροδέτηση, θα μας δώσουν το πλέον ασφαλές και αξιόπιστο αποτέλεσμα. Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη, είναι να αφεθούν σωστά όλες οι ηλεκτρομηχανολογικές αναμονές που απαιτούνται.

Για την επένδυση της πισίνας συνήθως χρησιμοποιούνται κεραμικά πλακίδια, αλλά θα πρέπει πρώτα οι επιφάνειες του σκυροδέματος να είναι επίπεδες και καθαρές, οπότε θα πρέπει να έχουν κοπεί και σφραγιστεί όλα τα σίδερα που μπορεί να προεξέχουν (φουρκέτες). H τοποθέτηση των πλακιδίων πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 30 ημέρες μετά το ξεκαλούπωμα των τοιχωμάτων της πισίνας και σε κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, ενώ για την επικόλληση χρησιμοποιείται τσιμεντοκονία με προσθήκη βελτιωτικών για αδιαβροχοποίηση ή κατάλληλη κόλλα. Εννοείται ότι τις πρώτες 5 μέρες θα πρέπει να αποφεύγεται η κυκλοφορία πάνω στις επιφάνειες αυτές.

Από τη άλλη, οι προκατασκευασμένες πισίνες κατασκευάζονται εργοστασιακά και μεταφέρονται στο εργοτάξιο ολόσωμες ή σε τμήματα, τα οποία συναρμολογούνται επί τόπου, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες ελλιπούς στεγάνοσης να είναι σχεδόν μηδενικές, Και πάλι υπάρχει η απαίτηση εκσκαφής του απαραίτητου χώρου και πιθανόν η επί τόπου σκυροδέτηση κάποιων τμημάτων της κατασκευής όπως για παράδειγμα η βάση της πισίνας, αλλά τα τμήματα αυτά δεν έρχονται σε επαφή με το νερό κι έτσι δεν μας απασχολεί η προσεκτική σκυροδέτησή τους για λόγους στεγάνοσης, παρά μόνο για λόγους αντοχής. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται με βάση τυποποιημένα σχέδια της εταιρίας κατασκευής και γενικώς ο ιδιοκτήτης μπορεί να αισθάνεται πολύ πιο ασφαλής για την ορθότητα κατασκευής.

2.Ανακυκλοφορία νερού πισίνας με σημειακή (skimmer) ή περιμετρική υπερχείλιση:

Μια άλλη σημαντική παράμετρος, για τη διασφάλιση της υγιεινής λειτουργίας, είναι ο τρόπος ανακυκλοφορίας του νερού της πισίνας. Οι δυο επιλογές είναι η σημειακή υπερχείλιση (skimmer) και η περιμετρική υπερχείλιση με κατασκευή ειδικού καναλιού, με την πρώτη να αποτελεί την πιο οικονομική λύση αλλά τη δεύτερη να είναι πιο αποτελεσματική σε πισίνες μεγάλου όγκου.

Αν επιλέξουμε τη λύση της σημειακής υπερχειλισης (skimmer) γλιτώνουμε την κατασκευή του περιμετρικού καναλιού και της δεξαμενής υπερχείλισης, αφού το νερό που απορροφάται από τα skimmer, φιλτράρεται και επιστρέφει από τα ειδικά στόμια πάλι στην πισίνα. Αυτό που δεν αποφεύγεται είναι το μηχανοστάσιο, του οποίου το μεγαλύτερο τμήμα μπορεί να ενσωματώνεται στην πισίνα.

Στην περίπτωση της περιμετρικής υπερχείλισης το νερό εισέρχεται από την επιφάνεια της πισίνας στο περιμετρικό κανάλι, το οποίο είναι σκεπασμένο με μια σχάρα για λόγους ασφαλούς πρόσβασης στην άκρη της πισίνας (το κανάλι μπορεί να κατασκευαστεί και σε μια μόνο πλευρά της πισίνας και έτσι να δίνει την αίσθηση του καταρράκτη, με σαφώς ανώτερα αποτελέσματα από αισθητικής και αρχιτεκτονικής σκοπιάς). Στη συνέχεια, το νερό αφού περάσει από τη δεξαμενή υπερχείλισης και το μηχανοστάσιο, επιστρέφει πάλι φιλτραρισμένο στην πισίνα.

3.Θέρμανση πισίνας με ηλιακή ενέργεια:

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εφαρμογή της ηλιακής ενέργειας είναι η θέρμανση της πισίνας από ηλιακούς συλλέκτες. Ακόμη και με μικρή ηλιοφάνεια, η απόδοση ενός τέτοιου συστήματος είναι μεγάλη, αφού η επιθυμητή θερμοκρασία του νερού είναι σχετικά χαμηλή (22-28°C), ενώ τις περιόδους που δεν απαιτεί θέρμανση ή δεν χρησιμοποιείται η πισίνα, η ενέργεια αυτή μπορεί να διοχετεύεται στο σύστημα θέρμανσης της κατοικίας (π.χ. ενδοδαπέδια θέρμανση), πετυχαίνοντας έτσι μεγάλη εξοικονόμηση χρημάτων.