Ο σχεδιασμός μιας κατοικίας συνήθως γίνεται με βάση τις υπάρχουσες ανάγκες και επιθυμίες των ιδιοκτητών, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη η πιθανότητα αλλαγής στο μέλλον αυτών των αναγκών.
Έτσι, πέρα από τις υποχρεωτικές διατάξεις προσβασιμότητας ΑμΕΑ (οι οποίες κι αυτές πολλές φορές μένουν στα χαρτιά), δεν δίνεται καθόλου σημασία στην προσαρμοστικότητα μιας κατοικίας, δηλαδή στο σχεδιασμό της με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι εύκολη η προσαρμογή της σε νέες ανάγκες διαβίωσης των χρηστών της, που πιθανόν προκύψουν με την πάροδο του χρόνου (συγκατοίκηση με ηλικιωμένους, ασθένεια, ξαφνικό ατύχημα κλπ.)
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το κόστος κατασκευής μιας προσαρμόσιμης κατοικίας δεν διαφέρει σε τίποτε από το κόστος κατασκευής μιας συμβατικής κατοικίας. Αντίθετα, αν ληφθούν υπόψη κατά τον αρχικό σχεδιασμό κάποιες πολύ βασικές αρχές που αναφέρονται παρακάτω, μειώνεται σημαντικά το κόστος μιας πιθανής μελλοντικής παρέμβασης σε περίπτωση που προκύψει ανάγκη, προσφέροντας ίσες δυνατότητες αυτόνομης διαβίωσης και διακίνησης σε όλους ανεξαιρέτως τους χρήστες.
Η βασική αρχή σχεδιασμού μιας προσαρμόσιμης κατοικίας είναι η αποφυγή οποιουδήποτε στοιχείου μπορεί να λειτουργήσει ως μη αναστρέψιμο εμπόδιο στην πρόσβαση σε όλους τους χώρους της κατοικίας από ένα άτομο που κινείται με αμαξίδιο, όπως π.χ. ανισοσταθμίες στο ίδιο επίπεδο, στενοί διάδρομοι κ.α. Άλλη επιλογή, πολύ πρακτική και χωρίς καθόλου πρόσθετο κόστος, θα μπορούσε να είναι η κατασκευή των παραθύρων με χαμηλότερη ποδιά (στο 0,75μ, αντί για το 1.00μ που συνηθίζεται), χωρίς θερμαντικά σώματα κάτω από αυτά για τη μεγαλύτερη δυνατή προσέγγιση από άτομα που βρίσκονται σε αμαξίδιο.
Για περισσότερες πληροφορίες, καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε το έντυπο του ΥΠΕΚΑ Σχεδιάζοντας για όλους-Κατοικίες, και να λάβετε υπόψη σας στο σχεδιασμό της κατοικίας σας, όσες περισσότερες προδιαγραφές μπορείτε.
