Αφού έχει ολοκληρωθεί ο φέροντας οργανισμός, μπορεί να ξεκινήσει η κατασκευή της τοιχοποιϊας, η οποία διακρίνεται στην εξωτερική (πλήρωσης) και την εσωτερική (χωρίσματα χώρων), οι οποίες δεν είναι απαραίτητα πάντα από το ίδιο υλικό. Συνήθως, τουλάχιστον στην Ελλάδα, όλες οι τοιχοποιϊες κατασκευάζονται από τούβλα (οπτοπλινθοδομές), ένας λίγο πολύ γνωστός σε όλους μας τρόπος δόμησης, που έχει όμως κάποιους βασικούς κανόνες που πρέπει να φροντίσουμε να τηρηθούν οπωσδήποτε από τον μάστορα. Εναλλακτικά, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται αρκετά συχνά και στις κατοικίες οι τοίχοι από γυψοσανίδες ως εσωτερικά χωρίσματα και γι’ αυτό θα παραθέσουμε στο τέλος αυτού του άρθρου μερικές χρήσιμες πληροφορίες και για αυτόν τον τρόπο δόμησης.
Τοιχοποιϊα από ΟΠΤΟΠΛΙΝΘΟΥΣ:
Ο τρόπος που θα κατασκεαστεί η εξωτερική τοιχοποιϊα, έχει άμεση σχέση με το ποιός τρόπος θερμομόνωσης έχει επιλεγεί για το κτίριο.
Αν έχουμε επιλέξει την εξωτερική θερμομόνωση (θερμοπρόσοψη) τότε η τοιχοποιϊα κατασκευάζεται περασιά με τα υποστυλώματα και αποτελείται από 2 σειρές τούβλα μπλεγμένα μεταξύ τους με συνολικό πάχος 19 εκ.(μπατική).
Αν έχουμε επιλέξει να τοποθετηθεί η θερμομόνωση στο εσωτερικό της τοιχοποιϊας, τότε θα πρέπει να χτιστεί περασιά με την θερμομόνωση που έχει ήδη τοποθετηθεί στην εξωτερική επιφάνεια των υποστυλωμάτων, και αποτελείται από δυο σειρές τούβλων, με το θερμομονωτικό υλικό ανάμεσά τους. Το πάχος της είναι 18εκ. συν το πάχος της θερμομόνωσης (π.χ. 18+5=23εκ.). Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να δωθεί πολύ προσοχή στο πως θα πατήσει ο τοίχος πάνω στην πλάκα ή στο δοκάρι σκυροδέματος, γιατί ανάλογα με το πάχος της μόνωσης κινδυνεύει η εξωτερική σειρά τούβλων να ¨πατάει¨ στον αέρα. Συνήθως, αυτό ξεπερνιέται με το να μπαίνει η πρώτη σειρά τούβλων κάθετα στο μήκος του τοίχου, ώστε να αποτελεί στήριξη για τον υπόλοιπο τοίχο που θα χτιστεί από πάνω. Το ίδιο πρόβλημα παρουσιάζεται και στην τελευταία στρώση (σφήνωμα) του τοίχου, της οποίας η εξωτερική σειρά τούβλων θα ακουμπάει στο μονωτικό υλικό στο εξωτερικό του δοκαριού. Και μόνο από αυτό το σημείο είναι σαφές ότι είναι προτιμότερο να επιλέγεται η εξωτερική θερμομόνωση.
Οι εσωτερικές τοιχοποιϊες κατασκευάζονται από μια σειρά τούβλων και έχουν πάχος 9εκ. (δρομική) και γενικά δεν έχουμε να σκεφτούμε κάτι παραπάνω από αυτά που αναφέρονται παρακάτω:
- Επειδή, με τις τοιχοποιϊες διαμορφώνονται και τα ανοίγματα του κτιρίου (παράθυρα και πόρτες), θα πρέπει να έχουμε αποφασίσει για την τελική στάθμη του δαπέδου, ώστε τα πρέκια που θα κατασκευάσουμε να μην είναι ούτε πολύ χαμηλά αλλά ούτε και πολύ ψηλά. Αυτή η διαδικασία απαιτεί το ¨αλφάδιασμα¨ της πλάκας σκυροδέματος και να βρεθεί το δυσμενέστερο σημείο, από το οποίο θα προκύψει τελικά και η τελική στάθμη του δαπέδου. Με βάση αυτές τις μετρήσεις θα πρέπει να τοποθετηθούν τα πρέκια στις πόρτες και τα παράθυρα και κατά συνέπεια οι ποδιές.
- Θα πρέπει να κατασκευάζονται τουλάχιστον 2 σενάζ (από οπλισμένο σκυρόδεμα) καθ’ ύψος, σε τοίχους με συνήθη ύψη, δηλαδή περίπου 3 μέτρα. Σε περίπτωση που χρησιμοποιηθούν άλλα είδη σενάζ, όπως τα μεταλλικά, πρέπει να ακολουθούνται οι προδιαγραφές του κάθε κατασκευαστή.
- Ο τοίχος δεν πρέπει να κατασκευάζεται μονοκόμματα σε όλο του το ύψος, αλλά θα πρέπει να σταματάει πριν την τελευταία στρώση, και το σφήνωμα να γίνεται τουλάχιστον 24 ώρες μετά. Έτσι, αποφεύγεται η χαρακτιριστική οριζόντια ρωγμή που βλέπουμε στην ένωση τοίχου και δοκαριού ή πλάκας, λόγω του ¨καθίσματος¨ του τοίχου.
- Κατά την κατασκευή της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, θα πρέπει ο αντίστοιχος τεχνίτης να ανοίγει όσο το δυνατόν μικρότερη επιφάνεια τούβλων για την τοποθέτηση των εγκαταστάσεων και στη συνέχεια να λασπώνει όλη την περιοχή, αποκαθιστώντας όσο γίνεται την αντοχή του τοίχου. Περισσότερη ανάλυση στην αντίστοιχη σελίδα.
- Αν και δεν αφορά την κατασκευή της τοιχοποιϊας αυτή καθεαυτή, θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή στις θέσεις που επιλέγεται να τοποθετηθούν οι παλέτες με τα τούβλα, μέχρι να χρησιμοποιηθούν, καθώς έχουν πολύ μεγάλο βάρος, σχετικά συγκεντρωμένο και φορτίζουν πολλές φορές τον φέροντα οργανισμό, πριν αυτός αποκτήσει την πλήρη αντοχή (28 μέρες). Καλό θα ήταν να τοποθετούνται κοντά σε δοκάρια και όχι στο κέντρο των πλακών και σε καμία περίπτωση σε προβόλους, όπως πολύ συχνά γίνεται. Η υποστύλωση της πλάκας είναι απαραίτητη καθώς το βάρος κάθε παλέτας ξεκινάει από 700kg και φτάνει και τα 1000kg, δηλαδή ξεπερνάει τα φορτία σχεδιασμού του φέροντα οργανισμού.
Τοιχοποιία από ΓΥΨΟΣΑΝΙΔΕΣ
Τα τελευταία χρόνια, έχει αρχίσει δειλά δειλά να εφαρμόζεται η κατασκευή εσωτερικών τοιχοποιϊών από γυψοσανίδες και στις κατοικίες. Από τη μια είναι πιο γρήγορη, καθαρή και εύκολη η κατασκευή τους, από την άλλη όμως το αποτέλεσμα δεν είναι όσο στιβαρό έχουμε συνηθήσει σε σχέση με την οπτοπλινθοδομή. Η κατασκευή απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις οι οποίες παρέχονται από κάθε κατασκευαστή ανάλογα με το σύστημα και τη μάρκα που θα επιλέξετε, οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι και πιστοποιημένο.
- Αρχικά, τοποθετούνται με ειδικά βύσματα οι μεταλλικοί οδηγοί στο δάπεδο και στην οροφή και στη συνέχεια οι ορθοστάτες. Προσοχή χρειάζεται στη μέγιστη απόσταση των ορθοστατών ανάλογα με το είδος της τοιχοποιϊας και στον αριθμό των οριζόντιων ενισχύσεων.
- Επειδή οι γυψοσανίδες δεν πρέπει να πιεστούν κατά την τοποθέτηση τους, κόβονται κατά 1-2 εκατοστά μικρότερες από το ύψος που πρόκειται να καλύψουν. Κατά την τοποθέτησή τους έρχονται σε επαφή με την οροφή με την βοήθεια μικρών σφηνών, που τοποθετούνται στην κάτω ακμή τους.
- Γενικά κατά την τοποθέτηση χωρισμάτων με γυψοσανίδες, όταν έχουμε πλήρη τοιχοποιία ξεκινούμε από τον τοίχο του κτιρίου. Σε περίπτωση όμως που υπάρχει άνοιγμα στο χώρισμα, τότε ξεκινούμε την τοποθέτηση των γυψοσανίδων από την θέση του ανοίγματος.
- Οι αρμοί που δημιουργούνται μεταξύ των γυψοσανίδων γεμίζουν με ειδικό γυψόστοκο, ο οποίος καλύπτεται με χάρτινη ταινία ή αυτοκόλλητη ταινία από πλέγμα υαλοϊνών. Η στερέωση των γυψοσανίδων στον σκελετό ανάλογα με το υλικό κατασκευής του, γίνεται με καρφιά ή ειδικές βίδες.
- Το κενό ανάμεσα στις γυψοσανίδες γεμίζεται συνήθως με πετροβάμβακα που έχει θερμομονωτικές και κυρίως ηχομονωτικές ιδιότητες.
